քառատողերից Թումանյանն ընտրել է երկուսը (1-ինը և 4-րդը), վերամշակել, ավելացրել ևս մի քառատող, «Երգ արագլի» վերնագիրը դարձրել «Արագիլ»։
Գրության թվականն ստույգ հայտնի չէ։
ԳԱԹ Թֆ № 64 պահվում է մեկ սևագիր-ինքնագիր։
ԹԸԱ պահվում է 1908 թ. Լ II-ի մի օրինակ, որի վրա Թումանյանն ուղղումներ է կատարել։
Առաջին անգամ տպագրվել է Լ I, 1907, էջ 68, այնուհետև՝ Լ II, 1908, էջ 68, Լ II, 1909, էջ 64, Լ II, 1921, էջ 84, ապա՝ ԵԺ I, 230։
Արտատպվում է 1909 թ., Լ II-ից, քանի որ 1921 թ. Լ II-ում կան վրիպակներ։
ԳՈՒԹԱՆ
(«Լուսը լուսացավ…»)
(էջ 228, 479)
Ակունքը ժողովրդական է։ Թումանյանն օգտվել է Ե. Լալայանի «Ջավախքի բուրմունք» (Թիֆլիս, 1892) և Աղեք. Մխիթարյանցի «Տաղեր ու խաղեր» (Ալեքսանդրապոլ, 1900) ժողովածուների մեջ զետեղված հորովելներից։
Գրության թվականն ստույգ հայտնի չէ։
ԳԱԹ Թֆ № 100ժգ պահվում է մեկ սևագիր-ինքնագիր, առանց վերնագրի։
ԳԱԹ Թֆ № 1360 պահվում է Լ II-ի հեղինակի սեփական օրինակը, որտեղ Թումանյանը ջնջել է 17—18-րդ տողերը։
Առաջին անգամ տպագրվել է Լ I, 1907, էջ 70, այնուհետև՝ Լ II, 1908, էջ 78, Լ III, 1909, էջ 99, ապա՝ ԵԺ I, 240։
Արտատպվում է Լ I-ից։
ԾԻՏԸ
(«Հուռին գնաց բանջարի…»)
(էջ 229)
Ակունքը ժողովրդական է։ Հավանաբար Թումանյանն օգտվել է բանավոր աղբյուրից։
Գրության թվականն ստույգ հայտնի չէ։
Ինքնագիրը չի պահպանվել:
