էշ 153)։ Նույն տեղում նա իր այս ու սրա նման ոտանավորները համարում է գրչի խաղեր. «Իհարկե, այս ոտանավորները, մեր մեջ այսպես ասենք, խաղալու համար են գրվում» (էջ 154)։
Առաջին անգամ տպագրվել է ԵԺ V, 154, այնուհետև՝ ԵԺ I, 477։
Տպագրվում է ինքնագրից։
1890-ական թվականներ
«Օ՜, ՍԻՐՏ ԻՄ, ՍԻՐՏ ԻՄ, ՏԱԿԱՎԻՆ ՄԱՏԱՂ...»
(էջ 372)
Հատված է մեզ անհայտ մի բանաստեղծության, որը պետք է գրված լինի 1890-ական թվականներին, մինչև 1899 թ. սեպտեմբեր։
ԳԱԹ ՓՎֆ № 413/7 պահվում է Թումանյանի՝ 1899 թ. սեպտեմբերին Փ. Վարդազարյանին հղած նամակը և դրա մեջ՝ ինքնագիրը:
Առաջին անգամ տպագրվել է ԵԺ V, 162։
Տպագրվում է ինքնագրից։
(ՀԱՏՎԱԾ)
(«...Ամեն բան երկրում ունի մի սահման...»)
(էջ 373)
Գրության թվականն ստույգ հայտնի չէ։ Կարելի է ենթադրել, որ գրված է 1890-ական թվականներին։
ԳԱԹ Թֆ № 260 պահվում է Օ. Գիրգիդյանի ալբոմը և դրա մեջ՝ ինքնագիրը։
Առաջին անգամ տպագրվել է Պր, 1929, 20 փետրվարի, № 41, այնուհետև՝ ԵԺ I, 516:
Տպագրվում է ինքնագրից:
«Ի՞ՆՉ Է ԲՈՒՅՐԸ ԾԱՂԻԿԻ»
(էջ 374)
Գրության թվականն ստույգ հայտնի չէ։ Կարելի է ենթադրել, որ գրված է 1890-ական թվականներին։
Առաջին անգամ, որպես «Դեպի Անհունը» պոեմի սևագիր հատվածներից մեկը, տպագրվել է ՈԻՀ 2, էջ 211։
Այս տարբերակը պահվում է ԳԱԹ Թֆ № 260, Օ. Գիրգիդյանի ալբոմում, որտեղից և տպագրվում է։
