Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/672

Այս էջը հաստատված է

ԹԸԱ պահվում է ինքնագրի լուսապատճենը։

Առաջին անգամ տպագրվել է՝ Զ. Ավետիսյան, Թումանյանի ստեղծագործական լաբորատորիան, Երևան, 1973, էջ 41։

Տպագրվում է ինքնագրից։


ՀԱՆԵԼՈՒԿ

(«Հապա գտեք, էն ո՞վ էին...»)

(էջ 386)

Գրված է 1900 թ. դեկտեմբերի 31-ի գիշերը, Մ. Վարդազարյանի ամուսնության կապակցությամբ:

ԳԱԹ ՓՎֆ № 413 պահվում է Մ. Վարդազարյանի ալբոմը և դրա մեջ՝ ինքնագիրը, որը նախ թվագրված է եղել «1901, հունվարի 1», ապա Թումանյանը փոխել է թվագրությունը գրելով՝ «1900 դեկտ. 31 ժ. 12 գիշերվա»։

Առաջին անգամ տպագրվել է ԵԺ I, 497։

Տպագրվում է ինքնագրից։


1901

1901-Ի ՏԱՐԵՄՈՒՏԻՆ

(«Խոսքս, տեսաք, որ կատարվեց...»)

(էջ 387)

Գրված է «Շնորհավոր նոր կաղանդ» քառատողից ուղիղ մեկ տարի հետո՝ 1901 թ. տարեմուտին և «Խոսքս» ասելով, Թումանյանը նկատի ունի հիշատակված քառատողը։

ԳԱԹ ՓՎֆ № 413 պահվում է Մ. Վարդազարյանի ալբոմը և դրա մեջ՝ ինքնագիրը, թվագրված՝ «Գիշ. ժ. 12»:

Առաջին անգամ տպագրվել է ԽԳ, 1935, № 4, էջ 79, այնուհետև՝ ԵԺ I, 500։

Տպագրվում է ինքնագրից։

18-րդ տողում հիշատակվող Դավիթը Մ. Վարդազարյանի ամուսինն է՝ Դավիթ Միքայելյանը։