Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ10.djvu/123

անգամ, այժմ կարող եմ ավետել, որ ամեն բան անցավ և կսկսվի նորից արդեն առանց փորձանքներից վախենալու։ Համբարձումի հետ խոսեցի (Մելիքյանի), շատ սրտով մոտեցավ 50000-ով ապահովում Է և սրանով ապահովում Է շատ բան³։ Երեկ ժողովի Էի կանչել—եկան և շատ լավ անցավ։ Վաղն Էլ ունենք։

Հովհաննեսն⁴ երեկ մեզ մոտ Էր, Աղայանի մոտ Էինք այսօր, վաղը Բեգզադյանների, և շարունակ քեֆ անելով ման ենք գալի․ կաթողիկոսանալու դարդ չունենք, բան չունենք։

Կարծեմ կաթողիկոսական խնդիրն Էլ լավ ենք տանում։ Սրանից լավ իսկ երևակայել անգամ չի կարելի⁵։ Քեզ հայհոյողներն Էլ քանի գնում Է քեզ հետ բարեկամանում են⁶։ Հետաքրքրական Է, թե Էջմիածին ինչ կա։ Շատ քիչ տեղեկություն ունենք։ Ավելի շատ Պոլսից ենք ստանում, քան Էջմիածնից։

Մոտիկ առաջիկայում ուզում եմ մի քանի խորհուրդ հրավիրել մեր գրողներից ու գործիչներից՝ տեսնենք որն է լավ⁷։

Բարևներով՝

քո Հուվհ. Թումանյան

<Հ.Գ.> Մարգարի մասին մի տեղեկություն տուր։

Նույն

93․ՄԱՐԻԱՄ ԹՈՒՄԱՆՅԱՆԻՆ Թիֆլիս—Լեյզեն

<1911>,ապրիլի22,Թիֆլիս

Սիրելի Մարիա Մարկովնա

,

Այսօր ինձ ասին՝ Յուզիային գրել եք, թե Ձեր մոտիկ բարեկամներից նեղացած եք, որ նամակ չեն գրում։ Իմ անունն էլ իհարկե, նրանց հետ։ Ճշմարիտ եք ասում։ Իրավունք ունեք նեղանալու. բայց ամեն հանցավոր արդարանալու տեղ ունի և չզարմանաք, եթե ասեմ՝ ես էլ կարող եմ արդարանալ։ Եվ նամակն ի՞նչ բան է. դատարկ բան։ Գլխավորն այն է, որ

117