Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ10.djvu/394

Այս էջը հաստատված է

կես — երկու ամիս ժամանակ տվավ: Ես էլ «Մադոննան» հետը ղրկեցի։ Կարծում եմ իրեն խոսքի տերը կմնա։

Մուշեղը կնոջ ու երեխաների հետ Շուլավեր է։ Թամարին էլ է տարել։ Գալուդ ժամանակ թե կուզես՝ Դսեղ անցիր և բան ու ման բեր հետդ։ Եվ աշխատիր գալ միառժամանակով։

Բարևիր բոլոր ընկեր — բարեկամներիս։ Դավթին հատկապես, Պողոսին, Հովհաննիսյանին7 ու տիկնոջը, և չգիտեմ էլ ում ես պատահում էդտեղ։

Ափսոս, էստեղ չկարողացա պատահել Մյասնիկյանին։ Թե մոտ ես՝ բարևիր ինձանից։

Համբուրում ու բարևում են ամենքը։ Մի երկուսը արդեն նամակներ են գրում, միասին էլ ասում են — ինչու չես մեզ պատասխանում։

Համբույրներով՝ հայրիկդ

Ամսաթիվ չեմ հիշում․ երկուշաբթի

377.ՍԻԿՈ ՓԱՇԱԼԻՇՎԻԼՈԻՆ
1921 թ., հուլիսի 14, Թիֆլիս

Дорогой товарищ

С. Пашалишвили!

Очень сожалею, что по независящим от меня причинам я не могу сегодня быть на Вашем вечере.

Жму Вашу руку и заверяю Вас, что насколько дороги мне Грузия и прекрасная грузинская душа, настолько же дороги и те люди, которые являются носителями и толкователями этой души.

Грузин-это уже поэт, а грузинский поэт—это вдвойне поэт.

От всей души желаю, чтобы Вам дано было всегда воспевать счастье Грузин и ее светлые дни.

С товарищеским приветом
Ов. Туманян

14 VII, 1921 г., Тифлис