որևէ փաստ հայտնի չէ։ Անհայտ է նաև այդ միջոցին Ռուստեմ (Արիստակես) Զարգարյանի հետ ունեցած նամակագրությունը (վերջինից ստացված միակ նամակը գրված է 1907 թ. հուլիսին)։
6 Ակնարկում է Փ. Վարդազարյանի «Վշտի ու թախծի երգիչ Հովհաննես Թումանյան» գրքույկը (1905, Թիֆլիս)։
16. ԱՇԽԵՆ ԵՎ ՆՎԱՐԴ ԹՈԻՄԱՆՅԱՆՆԵՐԻՆ
Մանգլիս—Դսեզ
(էջ 24)
Ինքնագիրը (4 էջ) պահպանվում է ԹԹ, ՄՄ, № 1220: Անթվակիր է․ տարեթիվը որոշվում է այդ ամառ Մանգլիսում գտնվելու, «Լուսաբեր» դասագիրքը Շանթի և Լիսիցյանի հետ հրատարակության պատրաստելու փաստերով։
Տպագրվում է առաջին անգամ։
1 Աշխենի և Նվարդի այդ նամակները չեն պահպանվել։
2 Դսեղ ուղարկված այս նամակն անհայտ է։
3 Խոսքը վերաբերում է Ռոստոմ (Ստեփան) Զորյանի կնոջը։
4 Հիշատակված տերտերը Հովհ. քահանա Մարտիրոսյանն է, Օլգա Թումանյանի հորաքրոջ ամուսինը և հայրացուն (մանրամասնությունները՝ ՍՀ 9, էջ 476—477)։
5 Համոն՝ Համլիկ Թումանյանն է։ Հիշատակված դասագիրքը «Լուսաբերն» է։ Այստեղ Թումանյանը կատակով ակնարկում է նկարազարդ («Հնարագետ Համոն» դասը. տե՛ս «Լուսաբեր» Ա տարի, Այբբենարան — Ընթերցարան, 1907, էջ 34։
6 Սուրենը և Վիգուշը (Վիգեն) Շանթի որդիներն են, Ջավոն (Ջավահիր)՝ կինը։
17. ՕԼԳԱ ԹՈՒՄԱՆՅԱՆԻՆ
Մանգլիս-Դսեղ
(էշ 26)
Ինքնագիրը (4 էջ) պահպանվում է ԳԱԹ, Թֆ, ց 3, № 85։ Տարեթիվը որոշվում է Մ անգլիսում գտնվելու փաստով։
