Անկասկած տեղի ունեցածը պետականորեն ստեղծված հերթական խաղ էր հայ ժողովրդին խաբեու համար. պարզ է, որ արկղը դողացվել և հանձնվել էր իսկական տիրոջը՝ Վորոնցով֊Դա շկովին (Ծ. Պ. Աղայան, Հայ ժողովրդի ազատագրական պայքարի պատմությունից, Ե., 1976, էջ 384)։
5 Աղբալյանն է։
1915
214. ԿԱՐԱՊԵՏ ԿՈԻՍԻԿՅԱՆԻՆ ԵՎ ԱԼԵՔՍԱՆԴՐ ԾԱՏՈԻՐՅԱՆԻՆ
Թիֆլիս — Մոսկվա
(էջ 221)
Ինքնագիրը (2 էջ) պահպանվում է ԳԱԹ, Ալ. Ծատուրյանի ֆ, № 263: Անթվակիր է. տարեթիվը և մոտավոր ամիսը որոշվում է հասցեատերերի կազմած «Հատիկներ» ընթերցանության ձեռնարկի III և IV տարիների տպագրությամբ (Մ, 1915)։ Ըստ հրատարակիչների Ե. Շահազիղին գրած 1915 թ. օգոստոսի 8֊ի նամակի, ձեռնարկր լույս է տեսեք հուլիսի վերջերին (Գրական ժառանգություն, Գ. I, Ե. 1961, էջ 118)։
Տպագրվել է ՈԻՀ 1, 385։
1 Այդ նամակն անհայտ է։
2 Ի վերջո «Հատիկներում» տպագրվել են «Շունն ու Կատուն», «Չարի վերջը», «Գառնիկ ախպերը», «Արծիվն ու Կաղնին», «Անբախտ վաճառականները»։
215. ՎԱՐԴԱԶԱՐՅԱՆՆԵՐԻՆ
Թիֆլիս—Մոսկվա
(էջ 221)
Ինքնագիրը (4 էջ) պահպանվում է ՓՎֆ, № 19(բ)։ Անթվակիր է. տարեթիվը որոշվում է բովանդակությամբ, հատկապես, «Հայրենագիտական խաղերի» տպագրության հիշատակությամբ (լույս տեսնելու մասին հայտարարությունը հրապարակվել է մարտի 19-ին, Հր, 1915, № 62)։
Տպագրվել է ԵԺ V, 406—407։
1 Խոսքը վերաբերում է Սարիղամիշի՝ ռուսական բանակի կողմից գրավմանը 1914 թ. դեկտեմբերի 22֊ին, որից հետո նույն ուղղությամբ
