352. ԱՇԽԵՆ ԹՈՒՄԱՆՅԱՆԻՆ
Թիֆլիս—Երևան
(էջ 355)
Ինքնագիրը (8 Էջ) պահպանվում Է ԹԹ, ՄՄ, № 1209:
Տպագրվում Է առաջին անգամ:
1 Այդ նամակն անհայտ Է։
2 Խոոսքը վերաբերում Է Աշխենի և ամուսնու՝ Գևորգ Խատիսյանի փոխհարաբերությանը, որն ի վերջո հանգեցրել Է բաժանության։
3 Անուշը սովորել Է Թիֆլիսի Գայանյան միջնակարգ դպրոցում, բայց չի ավարտել։
4 Լևոն Իվանովիչը Ալ. և Գ. Խատիսյանների եղբայրն էր (մասնագիտությամբ ինժեներ)։ Հեռագրելու մտադրության պատճառը Լ. Խատիսյանի սպանության լուրն Էր, որը շուտով հերքվում Է (այդ մասին տե՛ս նաև հաջորդ նամակը), պարզվում Է, որ նա Օլթիի շրջանի կռիվներում վիրավորվելով, գերի Էր ընկել թշնամուն (Աշխ, 1920, № 135):
353. ԱՇԽԵՆ ԹՈԻՄԱՆՅԱՆԻՆ
Թիֆլիս-Երևան
(էջ 357)
Ինքնագիրը (12 Էջ) պահպանվում Է ԹԹ, ՄՄ, № 1210:
Տպագրվել Է ԳԹ, 1979, № 7:
1 Խոսքը վերաբերում է 1920 թ. սեպտեմբերի 24-ին Օլթիի և Բարդուղի շրջաններում թուրքերի նոր հարձակմանը Կարաբեքիրի գլխավորությամբ։ Մարտերը սկսվել էին ամբողջ ճակատով, և վտանգի տակ Էր Կարսը (գրավվեց հոկտեմբերի 30֊ին): Սեպտեմբերի 28֊ին հարձակվել էին Սարիղամիշի վրա, իսկ մեկ օր հետո սկսվել Է հայկական զորքերի նահանջը (Հջ, 1920, № 212, սեպտեմբերի 30)։
2 Թումանյանը չի մեկնել ռազմաճակատ, ըստ երևույթին, նահանջի մասին վերոհիշյալ լուրերը հավաստիորեն իմանալու պատճառով։
3 Վարյան՝ Վարվառա Խանդամիրյան — Մանանդյանն Է, տ. Շահմուրադյանը նրա բարեկամուհին։
4 Տիգրանը հավանաբար բժիշկ Թադևոսյանն Է:
5 Նկատի ունի նախորդ նամակը։
6 Տե՛ս նախորդ նամակի №4 ծանոթագրությունը։