383. ԱՎԵՏԻՔ ԻՍԱՀԱԿՅԱՆԻՆ
Թիֆլիս–Վենետիկ
(էջ 395)
Ինքնագիրը (10 էջ) պահպանվում Է ԳԱԹ, Թֆ, № 334: Տպագրվել է Եժ V, 459—460:
1 1921 թ. հուլիսի 1-ին Վենետիկից ուղարկած նամակն է (Ավետիք Իսահակյան, Երկերի ժողովածու, հ. VI, Երևան, 1979, Էջ 180—181):
2 Այդ արտոնությունների մասին Հայարտանը զեկուցել է Հայաստանի լուսավորության ժողկոմ Աշոտ Հովհաննիսյանը 1921 թ. օգոստոսի 31֊ին (մանրամասնությունները՝ ԿԱ, 1921, № 150, սեպտեմբերի 2)։
3 Ի պատասխան այդ նամակի, Կ. Պոլսում գտնվող Հայաստանի ներկայացուցչին ուղարկվել Է հետևյալ հեռագիրը «ՀՍԽՀ կառավարությունը Ավ. Իսահակյանից ստացած նամակին, որով վերջինս դիմում Է արել ցանկանալով գալ Հայաստան գրականությամբ պարապելու, իմ միջոցով հայտնում Է, որ Ավ. Իսահակյանը ազատ կերպով կարող Է գալ Հայաստան և պարապել իր գրական գործերով։ Նրան պետության կողմից կտրվեն ապրելու բոլոր հնարավոր պայմանները։ Խնդրում եմ այս մասին հաղորդել բանաստեղծին։
ՀՍԽՀ լիազոր ներկայացուցիչ Վրաստանում՝ Սորխաթյան» (ԿԱ, 1921, № 203, նոյեմբերի 4):
4 Կ. Պոլիս մեկնել Է հոկտեմբերի 25֊ին կամ 26-ին Բաթումից «Գառնառո» շոգենավով. Տեղ է հասել հոկտեմբերի 30֊ին, հյուրընկալվել «Թոքաթլյան» հայտնի հյուրանոցում, Թիֆլիս վերադարձել է դեկտեմբերի 22-ին։ Կ. Պոլսում բանաստեղծի ծավալած գործունեության մասին հանգամանորեն գրել է գրականագետ Աս. Ասատրյանը «Թումանյանի արտասահմանյան ուղևորությունը» հոդվածում (ՈԻՀ 1, 255—286):
5 Տե՛ս № 371 նամակի № 4 ծանոթագրությունը։
6 Չուչիկը (Վիգեն) Իսահակյանի որդին Է, Սոֆիկը՝ կինը,
384. ԱՐՇԱԿ ՉՈՊԱՆՅԱՆԻՆ
Թիֆլիս — Փարիզ
(էջ 397)
Ինքնագիրը (10 Էջ) պահպանվում Է ԳԱԹ. Չոպանյանի ֆ, № 2658:
Տպագրվել է ՈԻՀ 1, 387:
1 Այդ նամակն անհայտ է:
