Ոտքի է ելնում բովանդակ կըղզին.
Քանդում են արագ, և ահա արկղից
Ելնում է դաժան զինավառ լեզգին․
«Պահեա զմեզ, Տէ՛ր, ի պատրանաց
55
Նենգ թըշնամոյն»։
Գիշերվա մըթնում վառվում են ջահեր,
Սևանա սեպսեպ ժայռերի գըլխին,
Հավաքվում են հայեր և երգում են․
«Եւ զխորհուրդըն զոր դուք խորհիք
60
Խափանէ, Տէ՛ր, աջովն անտես
Եւ զբանըն զոր դուք խոսիք
Մի՛ մընասցէ ծածուկ առ ձեզ,
Զի Աստուած ընդ մեզ է…»
Ցած են գըլորում բարձր քարափից
Իրար ետևից արկըղները փակ,
Նայում են լեզգիքն հանդեպի ափից,
Ու լսում հայոց երգն ու աղաղակ․
«Յահէ ձերմէ ոչ երկիցուք,
․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․
70
Եւ դարձեալ զօրանայցէք,
Դարձեալ մատնիք ի պարտութիւն,
Զի Աստուած ընդ մեզ է…»։
