Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/251

Այս էջը հաստատված է

Ա. ՊՈՒՇԿԻՆ

ՋՐԱՀԵՂՁԸ

Ներս վազեցին մանուկները
Ու կանչում են հորն ըշտապ.
— Ա՛պի, ա՛պի, ե՛կ, մեր թոռը
Մեռել հանեց գետի ափ։
5 — Սուտ եք ասում, շա՛ն լակոտներ,
Գոռաց հայրը ահաբեկ.
Ըսպասեցեք դուք հալա դեռ,
Մեռելն հետո կըտեսնեք։

— Դիվան կըգա— պատասխան տուր,
10 Ցավի միջում կըմընամ.—
Հընար չըկա, բե՛ր, ա՛յ կընիկ,
Շորերըս տուր, մի գընամ։
— Ո՞ւր է մեռելն։— Ա՜յ, ա՛պի, ա՛յ։
Ճիշտ որ գետի եզերքին,
15 Թաց թոռի մոտ, գետնի վըրա
Տարածված էր մի մարմին։

Զարհուրելի դիակն ուռել,
Կապըտել էր այլանդակ։

245