Ո՞ւր են դաշտերը, ուր որ մեզ համար
50
Աճում են բրինձն ու այլ բարիքներ․
Չըկա աշխարհքում ցորնի մի ցողուն
Մի խոտ, մի ծաղիկ, որ մեզ պատկաներ։
Երկի՜նք ու երկիր, մե՛զ մըտիկ արեք,
Ի՜նչ ենք մենք․․․
55
Երբ հովիտներից ստվերը ծնում
Վե՜ր, անտառների բարձունքն է ելնում,
Երբ հովիվն երգով թողնում է հանդը,
Աղջիկը տանը ընթրիք պատրաստում,
Երբ շանն են տալի թերմացքն իրիկվան—
60
Ի՜նչ ուտի արդյոք և ո՜ւր էն ժամին,
Ո՜ւր գնա պարիան, ո՜ւր հանգստանա․․․
Երկի՜նք ու երկիր, մե՛զ մըտիկ արեք,
Ի՜նչ ենք մենք․․․
