Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/353

«ԱՄԵՆ ՄԻ ՍԻՐՏ ՑԱՎՈՎ ԼԸՑՎԵՑ ՄԵՐ ԴԱՐՈՒՄ» (էջ 59)

3 ինք․	Ցավոտ աշխարհքն… [ա՜խ] ո՜վ
	ամենից տառապած,
4	Իմ սիրտն Է բաց, իմ սիրտը մեծ մեր
	դարում



1922 «ԱՂԲՅՈՒՐՆԵՐԸ ՀԸՆՉՈՒՄ ԵՆ ՈՒ ԱՆՑ ԿԵՆՈՒՄ» (Էջ 60)

4 ինք․ Բ	Պոետները [տենչում են] ու անց
	կենում։

«ՏԻԵԶԵՐՔՈՒՄ ԱՍՏՎԱԾԱՅԻՆ ՄԻ ՃԱՄՓՈՐԴ է ԻՄ ՀՈԳԻՆ» (էջ 61)

1 ինք. Ա	Տիեզերքում [ամենատենչ] մի
	ճամփորդ Է իմ հոգին.

«ԷՆՔԱՆ ՇԱՏ ԵՆ ՑԱՎԵՐՆ, ԱՎԵՐՆ ԻՄ ՍԸՐՏՈՒՄ» (Էջ 62)

2 ինք. Ա ա	Էնքան անթիվ կորած լավերն իմ
	սըրտում…
բ	Էնքան տրտում կորած լավերն իմ
	սրտում
3 ա	Չեմ Էլ հիշում խավար ու չար Էս
	ժամին՝
բ	Չեմ Էլ հիշում դըժվար ու չար Էս
	ժամին