Տուն
Պատահական
Մտնել
Կարգավորումներ
Նվիրաբերել
Վիքիդարանի մասին
Հրաժարագրեր
Որոնել
Էջ
:
Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/357
Կարդալ այլ լեզվով
Հսկել
Խմբագրել
Այս էջը հաստատված է
1920
«ԱՀԱ ՇԻՐԻՄՆ… ԻՄ ԸՆԿԵՐՆ ԷՐ… ՄԻ ՍՈՎՈՐՈՒԹՔ ՈԻՆԵՐ ՆԱ»
(էջ 82)
3 ինք․ Ա
Հե՜յ, ինչ դատարկ, ինչ խենթ խոսք է
[հարց է] ժամն էսօր... [էստեղ]
ինք․ Բ
Հե՜յ, ինչ [փուչ] խոսք է [ժամը] էսօր
էստեղ կողքին էս շիրմի
4 ինք․ Բ
Հե՜յ, անուշ ջան, ի՜նչ ես հարցնում
միևնույն է ժամի քանիսն է հիմի։
«ԴՈԻ ՄԻ ՃԱՐՊԻԿ ՄԱՔՍԱՆԵՆԳ ԵՍ, ԼՈԿ ՃԱՄՓՈՐԴ ԵՍ ՁԵՎԱՆ ՈԻՄ»
(էջ 83)
Ինքնագրի մշակման պատկերը
1 ա
Դու մի հարուստ մաքսանենգ ես, լոկ
ճամփորդ ես ձևանում․
բ
Դու մի ճարպիկ մաքսանենգ ես, լոկ
ճամփորդ ես ձևանում․
2 ա
Ու չես ասում մեզնից քեզ[նից] հետ
բ
Ու չես ասում մեզնից քեզ հետ ինչ
գանձեր ես դու տանում։
3 ա
Ինչ [ոսկի] սիրտ, մարգարիտ վշտեր
բ
Ինչքան վշտեր մարգարիտով
գ
Ինչ սիրող սիրտ մարգարիտ վշտեր ու
ինչ գոհար երազներ․․․