Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/363

Այս էջը հաստատված է

էն օրվանից մինչև օրս էլ
Շունն էս բանը չի մոռացել,
Մտքումը հլա դեռ պահում ա.
Որտեղ կատվին պատահում ա,
55 Վրա ա վազում, մորթուց քաշում.
Իրան մորթին եդ ա ուզում.
Իսկ սևերես կատուն հանկարծ
Ետ ա դառնում ու բարկացած
Փշտացնըմ ա, մթամ նոր եմ
60 Ցրցամ տվել, թե որ կարեմ:


Հեղինակի ծանոթագրությունները

Շունն ու կատուն - Այս ավանդությունը լսել եմ Լոռի և գրել տեղական բարբառով, որքան կարելի էր մեղմացնելով բարբառի կոշտությունը:

1 Ճոն-գլխարկ կարող
3 Որտեղից որտեղ
19 Վենձ-մեծ
21 Ծերք - առաջ, վաղ
22 Կուճի- գլուխ
23 Փափախ-գտակ, գլխարկ
34 Ցրցամ տալ-սրսկել(ջուր սրսկել)
35 Էթենց-այդպես
43 Պետռր-անառակ
46 Դիվանբաշի-նախագահ, դատավոր
48 Սնանկացավ
59 Մթամ-իբրև

Դ. ԴՓ

5 Էկավ մի օր ձմեռնամտին
11-12 Վարձդ կըտամ, միա՛միտ մնա,