24
Բոլ-բոլ առավ, նավը լըցրեց.
27
Ուրախ֊ուրախ տուն էր գալի։
30-ից հետո
Երկինք հանեց ալիք ու նավ
Ու Էնտեղից թողեց ներքև.
Ներքև՝ բացեց որկորը սև՝
Ողջ կըլանեց անդունդքն անհագ։
Մեր սովդաքյար ճայր մենակ —
Ո՜վ իմանա՝ ում էր տրված
Իրեն օրում մի կտոր հաց,
Ծովում առաջն եկավ էն օր —
53
Չըկարենա առնել զոռով
58
Ու ձեռ մեկնիր աղքատ մարդու…»
95
Ես հույս ունիմ,.. Ասենք պարտք ենք…
