Երբոր նայեց, տեսավ հագած,
Փարոսն էլ չի երևում:
Լույսը հանգցրին չար գյուղացիք
Եվ կանգնած են լուռ ու մսմեջ
Դեպի ափերն այն ուղղաձիք
Հեռվից հողմը գառնաշունչ
Թերթում է ձայն կիսամար-
«Ա՜խ Թամար...»
53
Ու մերթ լսվում է ուժասպառ
57-59
Նորա դեմքը այլանդակված
Կարծես մեռած ժամանակ
Մրմնջում էր անբարբառ
61
Այն օրվանից դրա համար
|
|
Մճ
39
Մեղմիկ դիպչում ափերքին,
35
Միաբերան բամբասում են
36-39
Եվ դարձյալ մութ գիշերով
Մեկը խավար ծովն է մըտնում,
|
|
ԲՄ
33
Նրանք կարծես փըսփըսում են...
|
|
Մնացածը՝ ինչպես ինքնագրում:
ԲԹ
14
Այնպես կըրակ է անում
31
Հըրհըրելով հեռանում են
49
Մոտ է ձայնը. խոլ խավարում
|
|
ԲԹ ուղղ
ԹՎ
31
Հըրհըրելով հեռանում են
|
|
40-ից հետո՝
