Սըհակ, Սըհակ,
10
Բայց իզուր
Ով գիտի՝ նա
Ուր է հիմա.
Հանդումն է կորել
Թե գայլս է կերել:
15
Թե դեռ սոված ման է գալիս
Ու վախելով մի տեղ լալիս,
Կանչում ցավագին
Կորած Սըհակին։
3
Արցունքն այտին
Փայտը թաթին
Սոված, խռոված
Գնաց կորավ,
5
Ետ չըդառավ,
Ո՞վ գիտի՝ նա
Ո՜ւր է հիմա —
Հանդո՞ւմ կորավ,
Գա՞յլը կերավ,
10
Թե դեռ
Ման է գալիս
Նստած լալիս
Մի թփի տակ.
Սըհա՜կ, Սըհա՜կ.
15
Ա՜խ, թե մի տեղ ձեզ հանդիպի,
Աստված սիրեք, ասեք՝ արի՜,
Եղբայրդ, ասեք, սրտի ցավի՜ց
Թռչուն դառած,
Թևեր առած
20
Ման է գալիս
Ու ձայն տալիս…
Սահա՜կ, Սահա՜կ, գիշերն ի բուն
Կանչում է քույրն դառնագին.
