Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/410

Այս էջը հաստատված է

Որոտմունքից խոսեց աստված.
— Ա՛յ հողեղեն՝ ի՞նչ կուզես տամ:
Քարե գլուխ, երկաթ ատամ...


Լայնածավալ բաց Է երկինք.
Անհուն, լազուր աղբյուրներից
Հոսում Է լույս, ջերմ ու եթեր
Միշտ նորոգում կյանքը նորից:

ա Օրհնյալ անհատ ուժն երկնքի,
բ Օրհնյալ կենսատու ուժն երկնքի,
ա Օրհնյալ աղբյուրն ամեն կյանքի,
բ Միշտ թրթռուն աղբյուրն ամեն կյանքի,
գ Մեր հողի ուժն աղբյուրն ամեն կյանքի,
4 Ու հարց արավ երկրին հակված
5 Սիրուն աղջիկ ինչ ես տամ քեզ
6-ից հետո՝
[Արևն ելավ պայծառ ժպտաց
Շող ու զեփյուռ ուղարկեց ցած [բաց

թողեց] [ցած]

ա [Հազար] շողեր [ծագեց իր] ժպտից
բ վառ շողեր [թափեց] վառ ժպտից
8 Սառցի ներքև փակված եք դեռ
9-10 Դուրս եկեք դուրս [մի] էս լուս

աշխարհ

10-ից հետո՝
[զարթնում (զարթոն) երգեք

բարձրաբարբառ]

[փրփրալով]
[Ու խայտալով]
11-12 ա մի նոր ուժով
բ միշտ նոր ուժով
գ Գարնան
դ [Զվարթ ձենով]