Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/414

Ի ծնե բնագետներ են—
— Է՜յ, բարեկամ, մոտ եկ խնդրեմ—
ծաղիկը ցույց տալով
Ի՞նչ եք ասում դուք սրան:

Գյուղացին

Ծաղիկ, պարոն.
Էդ ծաղիկը ապրանք չի ուտում:
Անպետք խոտ է—

Բնագետը

Անուն չունի՞ ես ծաղիկը:

Գյուղացին

Ես չըգիտեմ [պարոնի], սուտն ինչ

ասեմ, կարելի է, որ ունենան:

Իմ լուսահոգի հերը շատ ծաղիկների

անուն գիտեր…

Բ ինքնագիր մշակման պատկերը

Վերնագրի տակ՝	«Մարտ եկավ, մեծ գոլն ընկավ»:
1-ից առաջ՝	Մեծ գոլն ընկավ, ամպն որոտաց,
	Որոտումքից խոսեց աստված.
	—Ա՛յ հողեղեն՝ ի՞նչ կուզես տամ:
	Քարե գլուխ, երկաթ ատամ…
ա	[Լայնածավալ բացվել են մաքուր ու
	խոր]
բ	Լայնածավալ բաց է երկինք
	Անհուն, լազուր աղբյուրներից
ա	[Կյանքն հոսում է լույս է հոսում]
բ	Հոսում է լույս, ջերմ ու անսպառ
ա	Միշտ նորոգում կյանքը նորից:
բ	Միշտ [զորացնում] կյանքը նորից: