Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/418

Ախ ինչ լավ է
Դեպի վերև
[Գլխի վրա]

Արևը նարգիզին.

Ի՞նչ կանես դու որ համբուրեմ

Մի ծաղիկ

Ե՞ս ... կըբուրեմ

Արևը վարդին.

Ինչ <1 անընթ.>

Մյուս ծաղիկը

Կըկարմրեմ

Մի ուրիշը

Ես միշտ քեզ կընայեմ
Ուր որ գնաս.

Չորրորդը.

Ես կըմարեմ, որ հեռանաս

. . . . . . . . . .

Սիրահարը- ահա բացվեցին ծաղիկները. քեզ համար
են ողջ.



Ծաղիկները լսում են
Բժիշկը դեղ է ասում	սա նրա համար, արմատը որ քերես ու
մեկի համար—	Հիվանդին ջուրը խմեցնես
Մայրը որդուն—	— Վույ քու աչքը դուս, քու, լսո՞ւմ ես
	<1 անընթ.> քուրիկ, սա ուզում է մեզ սպանի, որ իր <2անընթ.>, Գիտնականը բռնում է, ձգում. [ա՜խ], աման ցավեց, կտրատում են ծիլերս (դուրս է գնում) վայր . . .