բ Իրար ներենք, իրար սիրենք
Ինչ ենք տանելու էս աշխարհքից
232 ն.մշ․ [ներողամիտ] միշտ ներել եմ
մեծահոգի
էս կյանքից ի՞նչ [պիտի] տանենք 240 ն․մշ․ա
Մի-մի բան էլ [թե գրտնենք]
241 ն. մչ. ա էսպես ուտենք միշտ միասին
[էսպես իրար կանչենք,պատվենք]
[Սիրով խնդանք, սիրով զատվենք]
Գ Ուտենք համով րնկերովի
242֊իշ նետո ն. մշ.
Ախ ինչ անուշ խոսք ես խոսում…
Ա՜խ, ի՜նչ <...> ա՜խ, ի՜նչ ուսում…
Միշտ էլ ով դըմակ ունենա
Ինձ կանչի—ես ուրախությամբ կերթամ։
[էդպես լինենք, էդպես մընանք]
248—249 Բայց որ շըներ լինեն հանկա՞րծ․․․
— Շընե՞ր ասիր, դու բանիդ կաց․
249 ն. մշ. –Շըներ [ասիր]… միամիտ կաց
250—251 Ես հըրաման ունեմ մոտըս.
Որ ինչ կողմ էլ դընեմ ոտըս,
Այս տողերի կողքին, լուսանցքում՝
[Մեզ չեն հարգում
Խոսք չեն լըսում
Ուր որ գընաս
Թուղթ են ուզում]
253-ից հետո՝
Գիտես, ախպեր, էս աշխարհում մինչև
մեծից հրաման
256—257 ն. մշ. [Թե չես ուզում զըրկած մընաս],
[Աշխարհքի հետ պիտ գընաս]
260—261֊ի փոխարեն՝
ա Ու էն վառ-վառ ծաղկանց միջում,
բ Ու էն ղառ֊վառ ծաղկանց միջում
