Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/441

Այս էջը հաստատված է

Ինչ որ ունենք, ողջին տեր ենք]։
368 է՛ն բանն անեմ, աստված վըկա
388-398-ի փոխարեն՝
Ու վեր կացավ հեթեթալով
Ցավից… կաղին տալով
[Ցավից սովից]
[Երկար] սովից ծունկը կըտրած
Ծեծից, ցավից հանգած, հատած,
Հեթեթալով
Կաղին տալով
395 [Մինչև մին էլ էն լիրբ]
375-397 տողերի նախնական մշակման հատվածներ.
Նըստեց մի քիչ հանգիստ առավ ու միտք արավ
[Այ քեզ էս էլ] — [ընկեբ, մարդիկ] կյանքը ահա
Անգութ մարդով, շանով լիքը,
[Լավ ընկերն] բարեկամդ էլ աղվեսի պես—
ա [էլ աշխարհքում] [ինչպես] էլ ոնց ապրես
բ էլ ո՞ւր գընաս, էլ ո՛նց ապրես
Ախ դու անխիղճ, ախ, անիրավ.․.
Իսկի տեսա՞ք, թե ինչ արավ…
[Ախ] թե [մի] ճանկս կընկնես մեկ էլ
էն [տուրը] տամ—էն ծեծը տամ քեզ,
Էնպես անեմ, աստված վըկա,
Որ մորրդ կաթը քթիցդ գա…
ա Ու վեր կացավ կաղին տալով
բ Ու վեր կացավ ջարդված հալով
Գնաց աղվեսին ման գալու
Իսկ աղվեսը էս ժամանակ
Արդեն տեղ էր հասել
Կրկվին ասել,