219
-Շընե՞ր... հը՛ հը՜ [միամիտ] կաց
254-255
Դուր չի գալիս գուցե քեզ սա,
[Ի՞նչ անի մարդ] ի՞նչ անի
[Որ ջուրն ընկնի]
259-ից հետո՝
Ու են գառ վառ ծաղկանց միջում
[Էն ծաղկավառ] Ցողաշաղախ թարմ
կանաչում,
260
Էն աստղալուս պարզ գիշերով
[Մըլար ու խոր մի բացատում]
266-267
Գելի աչքը հենց որ առավ
[Ափալ] [թափալ] վըրա թըռավ
276
Գելը [էստեղ] ագահ ցատկեց
279-ից հետո՝
Դըմակն ընկավ
Աղվեսն առավ ջուխտ թաթի մեջ:
281-285-րդ տողերը ավելացրել է հետո
286
-Ի՞նչ ես անում, [անխելք] աղվես,
288
Աղվեսն հանգիստ
289՝ չունի:
310
Ու վըրեն էլ էսպես դըմակ,
320
Ինչ էլ լինի
[ազնիվ բան է] դըմակն ահա
329
Դաշտ ու անտառ ձենով լըցվեց.
334
Ո՜նց են գալիս մոտիկ գյուղից
336
[Դիմեց գելին վերջին անգամ]
338-339-ի փոխարեն՝
Երբ տեսնում ես շուն ու մարդ-
թշնամի է
գալիս ուժով-անխելք բան է
կանգնելը-փախիր, ինչքան շուտ
փախչես-էնքան լավ է քեզ:
344
Ու կըրունկը արավ գիլիս,
346-347
[Կաց, ետ արի], աղվես ախպեր,