12-414
|
Աղվեսն իբրև անգետ ու անծանոթ
|
|
|
|
Վա՜հ, տեր աստված, ի՜նչ եմ լըսում
Դուք մեծ-խելոք ու հարգելի մարդ եք
երևում.
|
18
|
Բայց էդ խոսքերն ում եք ասում-ձեզ
չի վայելում.
|
29
|
Ինչ եմ շինում...
|
49-437-ի փոխարեն՝
|
[Այո՜,] գիտեմ, գիտեմ
Էն անըզգամ աղվեսն ես դու
որ էս խաղքը բերիր գլխիս.
Որ իմանաս, ինչպես գիտեմ
Մըտիկ արա, արածըդ տես,
Դու խաբեբա ու լիրբ աղվես.
Որ ինչ պատիժ էլ ըստանաս
Ինքդ էլ ասես [տեղն էր] թե շեն կենաս
|
443-444
|
[Դրա համար էլ] դեմըդ կանգնած
Մարդուն չես ճանաչում,
|
447
|
Հնդուց եկած հեքիմ եմ հո
|
448-449-ի փոխարեն՝
|
|
|
մինչև էսօր գիտես քանի մարդ եմ
մեռած տեղից կենդանացրել.
|
30-ից հետո՝
|
|
ա
|
ամեն տունկից
ամեն հասկից
Ճար[եր] եմ [շինում] քաշում
[հիվանդ] ախտեր բուժում
|
բ
|
Ամեն հասկից
Ամեն տունկից
Ճար եմ քաշում
Ախտեր բուժում
|
452-453 ա
|
Կաղին՝ ոտը
Կույրին՝ աչքը
Համրին՝ լեզու.
|
