Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/456

Սխալ առաջացավ էջը սրբագրելիս



Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/456


բ Ասավ, պրծավ,
390 ա [Սաստիկ] սովից ծունկը կըտրած,
        բ Երկար սովից ծունկը կըտրած,
405 ա Էն լիրբն, ասես, գետնից բուսավ
        բ Աղվեսն, ասես, գետնից բուսավ
407 ա [Բըռնել եմ] եմ քեզ։
        բ Գըտել եմ քեզ,
412 ա Բայց աղվեսը [անահ] ու պաղ
        բ Բայց աղվեսը [հանդարտ] ու պաղ,
414 ա Խելոք մարդ եք երևում դուք,
        բ Դու[ք] մի խելոք մարդ [եք],
                               կարծես,
        գ [Դուք լուրջ մարդ եք թվում էնպես]
        դ —Դու մի խելոք մարդ ես, կարծես,
415 ա [Բայց վարվում եք որպես մանուկ]
        բ Բայց ձեր խոսքը վայել չի ձեզ․
        գ Բայց խոսքերըդ վայել չեն քեզ․
437 ա [Դու էլ] ինքդ էլ ասես՝ տեղս էր հորդ
                                     օղորմի․
        բ Ինքդ էլ ասես՝ հորդ ողորմի․
448-450 ա [Երկրե-երկիր ման եմ գալի]
          Իմ արվեստի սիրուց[խելառ] հարբած․
        բ Իմ արվեստի սիրուց հարբած՝
          Ոտըս բոբիկ, գըլուխըս բաց
          Երկրե-երկիր ման եմ գալի,
470 ա Առատ-[առատ], [կուտես]-կուտես
473 ա Միայն թե [ինձ] [ազատրի] ինձ
        բ Մենակ թե ազատրի ինձ էս ցավերից
474 ա [Ետ] տուր աչքըս, [առողջ] ոտըս,
476-477 Եվ հոգուդ է
482 ա [Բայց] բըժըշկի համար չըկան։
450{{Poemx||<poem>



</poem>|}}