1-4 ա
|
Մնաս բարյավ, և թե ընդմիշտ
|
|
|
|
Ապա ընդմիշտ մնաս բարյավ.
Սիրտս թեև չի [ներիլ] ներում քեզ.
Բայց չի ատիլ նա քեզ բնավ։
|
բ
|
Մնաս բարյավ, և թե կուզես՝
Դե հավիտյան մնաս բարյավ.
Որքան լինիս դու անիրավ
Վեր չի կենալ սիրտս քո դեմ։
|
5 ա
|
Օ՜, թե սիրտս ես բանայի,
|
բ
|
Օ՜, թե կուրծքս ես բանայի,
|
6 ա
|
Որի վրա գլուխդ դրել ես դու՝
|
բ
|
Ուր գլուխդ դրել ես դու
|
8 ա
|
Կորած (քաղցր) քնով՝ հանգել ես դու–
|
բ
|
Կորած քնով՝ հանգել ես դու—
|
9 ա
|
Թե նորա տակ կարենայիր
|
բ
|
Թե այնտեղ կարենայիր
|
գ
|
նորա ներքև կարենայիր
|
12 ա
|
Որ շատ խիստ ես ինձ մերժել։
|
բ
|
Որ շատ խիստ ես դու ինձ պատժել:
|
17 ա
|
Իմ մեղքն, [ասենք] ինձ խորտակեց,
|
բ
|
Իմ մեղքն, [իրավ] ինձ խորտակեց,
|
