Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/492

Այս էջը հաստատված է

{{Կենտրոն|1916

ԿԱՐՄԻՐ ՎԱՐԴԸ
(էջ 321)
ինքնագիր մշտական պատկերը

3 ա
Մատս ծակեց կարմիր արյուն [համ] [հոտ]



[տաք]

բ
Մատս ծակեց, արյուն ծորեց իմ մատից
գ
ծորեց արյունը կարմիր
դ
Ծակեց ասեղն–—արյուն ծորեց իմ մատից,
5 ա
[Ու Էն] խոշոր, խոշոր սիպտակ վարդը կարմրեց,
բ
Խոշոր, խոշոր սիպտակ վարդը կարմրեց:
6 ա
Քեզ վրա Էր միտքս դառնում [առանց վերջ]
բ
Քեզ վրա Էր միտքս դառնում հենց անվերջ…
9 ա
Ու [լցվեցին] արցունքները իմ կարոտած

աչքերում.

բ
Ու [ցայտեցին] արցունքները իմ կարոտած
աչքերում

գ
Ու [հորդեցին] արցունքները իմ կարոտած
աչքերում

դ
Ու լճացան արցունքները իմ կարոտած աչքերում
10 ա
[Եվ լուռ, երկար լալիս Էի ու կարում։]
բ
Ու լաց եղա՜, երկա՜ր, երկա՛ր, լաց եղա
գ
[Երկար, երկար լալիս Էի ու կարում]
11 ա
Նորից [տըխուր] լուսամուտի առաջին,
բ
Նորից նստած լուսամուտի աոաջին,
16 ա
Թափվում Էին արցունքներըս [մետաքս բարձին
անդադար]

բ
Թափվում Էին արցունքներըս [Էն բարձին]
17 ա
Ու ջինջ, որպես մարգարիտներ [վառ փայլուն]
բ
Ու ջինջ, որպես մարգարիտներ [լուսաշող]
գ
Ու ջինջ, որպես մարգարիտներ ցոլցըլուն