«ՄԸՆԱՑԵԼ է ԲԵՐԴԸ ՄԵԶ»
(էջ 23)
Գրված է 1917 թվականի դեկտեմբերի 26-ին:
Թումանյանի ընտանիքի արխիվում պահվում է երեք ինքնագիր, որոնցից մեկը՝ № 8 ծոցատետրում (էջ 21):
Առաջին անգամ տպագրվել է 1918 թվականին Թիֆլիսում լույս տեսնող «Ժողովրդի ձայն» թերթի № 23-ում, այնուհետև՝ «Քառյակներ» ժողովածուի 13-րդ էջում, Կ․ Պոլսում լույս տեսած Թումանյանի «Բանաստեղծություններ» ժողովածուի 50-րդ էջում, ապա՝ Թումանյանի երկերի ժողովածուի առաջին հատորի 206-րդ էջում:
Արտատպվում է Կ․ Պոլսում լույս տեսած Թումանյանի «Բանաստեղծություններ» ժողովածուից:
«ՀՈԳԻՍ՝ ՏԱՆԸ ՀԱՍՏԱՏՎԵԼ»
(էջ 24, 331)
Գրված է 1917 թվականի դեկտեմբերի 27-ին:
Եղիշե Չարենց անվան գրականության և արվեստի թանգարանի Թումանյանի № 106 ֆոնդում պահվում է մեկ ինքնագիր:
Առաջին անգամ տպագրվել է 1934 թվականին՝ Հովհաննես Թումանյանի «Գեղարվեստական երկեր» գրքի 128-րդ էջում, այնուհետև՝ Հովհաննես Թումանյանի Երկերի ժողովածուի առաջին հատորի 538-րդ էջում:
Տպագրվում է ինքնագրից:
1918
«Ո՜ՆՑ Է ԺԸՊՏՈՒՄ ԻՄ ՀՈԳԻՆ»
(էջ 25)
Գրված է 1918 թվականի հունվարի 4-ին:
Թումանյանի ընտանիքի արխիվում պահվում է երկու ինքնագիր։ Առաջին անգամ տպագրվել է 1918 թվականին Թիֆլիսում լույս տեսնող «Ժողովրդի ձայն» թերթի № 13-ում, այնուհետև՝ «Քառյակներ» ժողովածուի 14֊րդ էջում, Կ․ Պոլսում լույս տեսած «Բանաստեղծություններ» ժողովածուի 51-րդ, ապա՝ Թումանյանի Երկերի ժողովածուի առաջին հատորի 207-րդ էջում:
Արտատպվում է Կ․ Պոլսում լույս տեսած «Բանաստեղծություններ» ժողովածուից:
«Ի՜ՆՉ ԵՍ ԹԸՌՉՈՒՄ ԽԵՎ-ԴԵՎ ՍԻ՛ՐՏ»
(էջ 26)
Գրված է 1918 թվականի հունվարի 25-ին:
Թումանյանի ընտանիքի արխիվում պահվում է երկու ինքնագիր:
