Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/597

Այս էջը հաստատված է

էջին կա հետևյալ նշումը․ «1894 X 8-ին Տեր-Հովսեփի մոտ թարգմանեցի Նեկրասովի „Внимая ужасам войны“ №36 ոտանավորը»։

Ինքնագիրը չի պահպանվել։

Առաջին անգամ «Նեկրասովից» ենթավերնագրով տպագրվել է Տզ, 1896, № 6, էջ 91, ապա՝ Եժ1, 359։

Տպագրվում է Տզ-ից։

Հրեշտակ

(«Կես գիշերային լըռին երկընքում»)
(էջ 238)

Լերմոնտովի «Ангел» (1830) բանաստեղծության թարգմանությունն է։

Թարգմանության թվականն ստույգ հայտնի չէ։

Ինքնագիրը չի պահպանվել։

Առաջին անգամ «Լերմոնտովից» ենթավերնագրով տպագրվել է Հհ 1894, գիրք 1, էջ 111, ապա՝ Եժ1, 358։

Տպագրվում է Հհ-ից։

«ՄԵՌԱՎ ԻՄ ՄՈՒՍԱՆ․․․ ՍԱԿԱՎ ԺԱՄԱՆԱԿ»

(էջ 239, 458)

Նադսոնի „Умерла мая муза! Недолго она“ (1885) բանսատեղծության թարգմանությունն է՝ կատարված 1894թ․։

ԳԱԹ Թֆ № 172 պահվում է մեկ ինքնագիր։

Առաջին անգամ «Նադսոնից» վերնագրով տպագրվել է Հհ, 1894, գիրք 1, էջ 112, ապա, վերամշակված՝ ԲԹ, էջ 241։ Այնուհետև՝ ԲԲ, էջ 227 և Եժ1, 360։

Տպագրվում է ԲԲ-ից։

Բանստեղծի անձնական գրադարանում պահվում է Նադսոնի բանստեղծությունների հատորյակը С. Я. На сон Стихотвореиня, СПБ 1888, որտեղ արված նշումներից երևում է, որ թարգմանությունը կատարվել է այս գրքից։

ԹԱՓԱՌԻ՛Ր

(«Երբ որ կինը քեզ կըթողնի»)
(էջ 240)

Հ․ Հայնեի „Letzte Gedichte“ (Վերջին բանաստեղծություններ) շարքի Wandere! բանաստեղծության թարգմանությունն է։