ՍԵՐԵՆԱԴ
(«Մեր շուրջն ահավոր մըոայլ է ու սև»)
(էջ 318 482)
Ն․ Մինսկու (Վիլենկին) (1855-1937) Серенада բանաստեղծության թարգմանությունն է։
Թարգմանության թվականն ստույգ հայտնի չէ։ Ձեռագրից կարելի է ենթադրել, թե թարգմանված է 1900-ական թվականներին (տե՛ս էջ 301)։
ԳԱԹ ԹՖ №71 պահվում է մեկ ինքնագիր։
Առաջին անգամ տպագրվել է ԳԵ, էջ 115, այնուհետև՝ ԵԺI, 567։
Տպագրվում է ինքնագրից։
ԿՈՒՄԻԿՆԵՐԻ ՈՂԲԸ
(«Գեղը գեղ չի, թե նման է մեր գեղին»)
(էջ 319, 483)
Փոխադրության թվականն ստույգ հայտնի չէ։ Հավանաբար փոխադրված է 1900-ական թվականներին։
ԳԱԹ ԹՖ №168 պահվում է մեկ անավարտ, սևագիր-ինքնագիր։
Առաջին անգամ տպագրվել է ԳԵ, էջ 116, այնուհետև՝ ԵԺI, 570։
Տպագրվում է ինքնագրից։
1910-ական թվականներ
ՀՆԴԿԱԿԱՆ ՎԵԴԱՆԵՐԻՑ
(«Գոյությունն ու անգոյությունն էն ժամանակ չըկային»)
(էջ 320, 483)
Թարգմանության թվականն ստույգ հայտնի չէ։ Ձեռագրից կարելի է ենթադրել, թե թարգմանված է 1910-ական թվականներին։
ԳԱԹ ԹՖ №169 պահվում է մեկ սևագիր-ինքնագիր, որի որոշ բառերի կողքին փակագծերում նշված են ռուսերեն համարժեքները։ Վերջում ունի հետևյալ նշումը. «Տեսնել և М. Каррьер-ի „Развитие культуры и идеалы человечества“, I 319: Գրքի լրիվ վերնագիրն է՝ «Искусство в связи с общим развитием культуры и идеалы
