Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/633

Այս էջը հաստատված է
1918
Ո՜նց է ժըպտում իմ հոգին 25 519
Ի՜նչ ես թըռչում խև-դև սի՛րտ 26 519
Իմ սո՜ւր, արթուն ականջում 27 520
Լինե՜ր հեռու մի անկյուն 28 334 520
Մի հավք զարկի ես մի օր 29 520
Երկու շիրիմ իրար կից 30 334 520
Ո՞վ է ձեռքով անում, ո՞վ 31 335 521
Աշնան ամպին ու զամպին 32 335 521
Կըլթացնում են, արտորում 33 335 521
Բերանն արնոտ Մարդակերը էն անբան 34 335 522
1919
Մեռա՜ն, մեռա՜ն… Եվ ահա 35 336 522
Արևելքի եդեմներին իջավ պայծառ իրիկուն 36 336 522
Դու մի անհայտ Բանաստեղծ ես, չըտեսնըված մինչ էսօր 37 336 522
Հե՜յ ագահ մարդ, հե՜յ անգոհ մարդ, միտքըդ երկար, կյանքըդ կարճ 38 337 523
Ազատ օրը, ազատ սերը, ամեն բարիք իր ձեռքին 39 337 523
Քուն թե արթուն՝ օրիս շատը երազ եղավ, անցկացավ 40 337 523
Ո՞ր աշխարհքում ունեմ շատ բան. միտք եմ անում՝ է՞ս, թե էն 41 338 523
1920
Կորցըրել եմ, ո՞ւր գըտնեմ 42 524
Ի՜նչ իմանաս Ըստեղծողի գաղտնիքները անմեկին 43 524
Խայամն ասավ իր սիրուհուն. «Ոտըդ ըզգույշ դիր հողին» 44 338 524
Երնեկ էսպես՝ անվերջ քեզ հետ— իմ կյանքի հետ լինեի 45 339 525
Լուսը լուսին քո ժպիտն է իմ երեսին ճառագում 46 339 525
1921
Առատ, անհատ՝ Աստծու նըման՝ միշտ տեղալուց հոգնել եմ ես 47 340 525
Ես շընչում եմ միշտ կենդանի Աստծու շունչը ամենուր 48 341 526
Արյունալի աղետներով, աղմուկներով ահարկու 49 341 526
Ամեն անգամ Քո տրվածից երբ մի բան ես Դու տանում 50 341 526
Հազար տարով, հազար դարով առաջ թե ետ, ի՜նչ կա որ 51 342 526
627