Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/82



1919



Մեր գանձերը միշտ կան առատ,
Մեր հաճույքներն անվե՜րջ, անհատ,
Չի հասկանում՝ ոնց վայելի,
Դըժգոհ է զուր ամեն մի մարդ։

Փետրվարի 14

76