Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/87

Այս էջը հաստատված է



Մեր կյանքը―կարճ մի վերելք,
Անցնել հանգիստ ամեն տանջանք ու վայելք,
Ապրել անախտ, անցնել անհաղթ―հոգիանալ ու նորեն
Նյութից զատված, անմեկ աստված―վերադառնալ դեպ իրեն։

81