Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/91

Այս էջը հաստատված է
1922




Հե՜յ, Գրիշա, իմ լուսախպեր, ալեկոծվեց կյանքն էսպես,
Ու նավաբեկ, ու ցավաբեկ հեռվից իրար բերավ մեզ.
Ե՛կ վայելենք էս բախտն անկարծ աղետալի մեր կյանքում,
Քանի դեռ չենք պոկվել, բեկվել նոր հեռավոր հորձանքում:

12 օգոստոս

85