Ձեն ու գոռոցով աղաղակ ձգած-
Լցնում է ահով լսողի հոգին]։
Մթնեց. ծերունին լուռ չարչարանքով
Մի քանի կոճղեր դրեց կըրակին,
Նորից բարևեց յուր երկրի կարգով
40
Եվ հրավիրեց իրան «ղոնախին»։
Եվ թիկն տվինք իրար դեմուդեմ
<....> այն թեժ կրակի շուրջը,
[Նոր] <........>
(Ես Էլ քեզ կըտամ ու շատ կաղաչեմ)
Ով մի հավ ունի - պատվելու համար,
Երկու ձու կդնի նորա առաջին.
Առաջ սրահում, կտերն Էին <ք> քնում,
Հիմի բերդի պես օթախներ ունենք,
50
Այն էլ չի օգնում։
Իմ խելքն աշխարքից մի բան չի կտրում,
Տանջվիր, չարչարվիր - շան տեղ էլ հաչէ,
Կաց, թե որ մեռնես - դրախտը կերթաս-
էն էլ, ով գիտի - կըլինի թե չէ։
________
35-36 Ձայն ու գոռոցով աղաղակ ձգած
Ահով լցնում է լսողի հոգին։
41-42 Եվ նստոտեցինք իրար դեմ ու դեմ
Սաստկությամբ վառվող կրակի շուրջը
44
Տողի վերևը՝ «(ատամի ժանգով)»
49
Հիմի երկաթով օթախներ ունենք,
