Ա՜խ, իմ բախտը իմ սրտի մեջ
Լաց է լինում <. . .>
320
Ցնդում է <. . .>
Իմ սիրտը սև ու տըխուր։
[Մի՞թև արդեն ծաղիկ հասակ
<. . . . . . . . . . . . . . . .>
էս աշխարքից դուք լիացաք,
Գընում եք սև ու տըխուր]։
Դուք էլ, սարի սիրուն ծաղկունք,
Անշուշտ մի ցավ ունիք լուռ,
Աչիկներըդ լիքն են արցունք,
Սիրտներըդ սև ու տըխուր:
330
Ո՜հ, ծաղիկներն այս աշխարհում
Չարչարվում են միշտ իզուր,
Տըրորվում են ու թարշամում,
Սիրտները սև ու տըխուր։
Ձըմրան մի գիշեր. կար մի հարսանիք,
Հըրճվում էր անզուսպ ամբոխը գյուղի,
Գյուղն էին իջել հովիվ պատանիք
Աղջիկ տեսնելու, պարի ու կոխի։
____________
318
Ո՜հ, իմ բախտը սրտիս մեջ
331
Չարչարվում են միայն իզուր,
334-336 Ձըմեռվան գիշեր. կա մի հարսանիք,
Հըրճվում է զըվարթ ամբոխը գյուղի,
Իջել են հանդից հովիվ պատանիք
