Ու վշտո՜տ, վշտո՜տ վրաս նայելով,
Հեռացավ, անցավ <1 անընթ.> սահելով-
[-Օ՜, գերեզմանում,
Դու չես իմանում,
30
Որքա՜ն Էր դժվար
Ու նեղ ինձ համար...
Դժվա՜ր Է, դժվա՜ր
Ապրողի համար...]:
[Վեր թռա դողով, մարեցի կրկին,
Հիմքից սասանեց իմ դժբախտ հոգին,
Աչքերս անթարթ մնացին բացված
Ու կայի անշարժ, անշունչ տարածված:
Այս ահեղ ժամին ցերեկը բացվեց]
Գուցե նա չէր այն...
40
Վաղորդյան դալուկ շողերի տակին
[Մի ճերմակ, սիրուն] աղավնի է նա,
97
ա Հեռացավ, անցավ անհետ սահելով,
բ
Հեռացավ, անցավ մեղմիկ սահելով.
գ
Հեռացավ, անցավ օդում սահելով.
33
Արթնածի համար...
33
տողից հետո`
ա
[Այս մի գերբնական երգ էր անվրդով]
բ[Այս մի տեսակ վիշտ էր անվրդով]
[Լի շիրմի մռայլ սարսափով, մութով],
34
ա Վեր թռա հանկարծ, մարեցի կրկին,
բ
Վեր թռա ուժգին, մարեցի կրկին,
33-40 Բայց արդեն ցերեկը բացվեց
Այն գուցե նա չէր...
Երբ որ <...>
41
ա Երևում էր ձողը
բ
Երևաց ձողը երևաց
գ
Ձողը երևաց
