Եվ նա շարունակ ընկնում է նեղը-
Հենց որ իմ խոնարհ խնդիրքը լըսեց,
[Իսկույն մերժեց խնդիրքը փողի]:
ա
[Ապա խրատեց ինչպես երեխի]
բ
Ապա <...> այսպես սկսեց.
գ
<...> այսպես սկսեց.
[Խմբագիրը լսեց թե չէ]-
ա
[Թե այդ] ինչ է, մի գործի չես,
բ
Ինչ է, ասավ, մի գործի չես,
Բա երբ պիտի դու ամաչես-
Չես ծառայում մի պաշտոնի-
Այդ տեսակ էլ մարդ կըլինի.
Անգո՜րծ, անբա՜ն,
Թափառակա՜ն...
Հերի՛ք, հերի՛ք, դատարկ պոետ-
Է՜յ, ամաչիր գոնե բոյեդ-
Գնա, գնա, մի գործ գըտիր,
Հեչ չըլինի- մշակ մըտիր...
Եվ ահա այսպես ևն,
-Ո՜վ Դու երջանիկ երկընքի որդի,
ա
Ժամ չէ հիշելու արարքն այդ վատի-
բ
Ժամ չէ հիշելու արարքն այն վատի-
ա
Վերցրու քնարըդ... մի [ցավիր այդպես]
բ
Վերցրու քնարըդ... մի [տրտմիր] այդպես.
ա
Առաջըդ կանգնած թշնամիդ չէ- տե՛ս։
բ
Առաջըդ կանգնած թշնամիդ չեմ ես։
76-77 ջնջված տողերի դիմաց՝
Ո՜հ, Միդասի ականջը վկա,
Զարմանալու ոչինչ չըկա.
77 տողից հետո՝
-Չեն հասկանում- երբեք, երբեք-
79-99 տողերը ջնջված են։ Ջնջված հատվածում՝
93
[Միշազդային վեճ ու] հարցեր,