Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ4.djvu/303



Բարև տվեց, անցավ գնաց։

[(Համտոլ բարևն առավ. Դավիթ կանչեց] մինչև էսօր և այլն)։

Համտոլ ասավ.

— էս քառսուն տարի [է] կա, էստեղ դռնապան մարդու բարև չեմ առել:

Էսօր Դավթին տեսա, ահից բարևն առա^[1]։

1. Այս տողի դիմաց, աջ լուսանցքում՝ (ձին < . . . >)