Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ4.djvu/308

Այս էջը հաստատված է
<7>

Կապուտ բերդի տակ քառսուն աժդահա նստած են, ու Խանդութ խաթունը նրանց ոչ մեկին չի հավանում։

Գալիս են երկու աշուղ.

Երգում են Դավթի հաղթությունը.

Մսրա թագավոր անհամար զորքով, բայց էնտեղ կանգնած են [Մարութա] սարն ու Դավիթը— ու չեն թողնում, ճամփա չեն տալիս։

Սիրունի սիրտը քանդվեց ու պարգևներ տվավ նրանց, ղրկեց, որ իրեն գովեն Դավթի մոտ։

<8>
ՌԱԴԻՆ, ԿՈԶԲԱԴԻՆ,
ՍՅՈԻԴԻՆ, ՉԱՐԽԱԴԻՆ

Стэнли Лэн-Пуль

Мусульманские династии

Пер. В. Бартольд. С. П. Б., 1899, стр. 143.

Армянские шахи.

Ադրբեջանի և Մարանդի սելջուկյան կուսակալ Կուզբ֊ադդին— (Կոզբադին) 1100 թ. Մրվանյաններից (ցեղից) խլեց Խլաթ քաղաքը Հայաստանում։ Նրա ժառանգները և նրանց մամկուկները մի ամբողջ դար տիրեցին էս շրջանին, մինչև 1207 թ., Էյուբյանների տիրապետությունը։

Զախիր-ադ-դին Իբրահիմ, Հայաստանի շահ (1112 թ.) Չարխադին։

Սեյֆ֊ադ֊դին (բեգ Թիմուր) 1183 թ. Սյուդին։ Բեր֊ադ֊դին ակ֊Սունքար, 1193 Բադին, (Յուզ֊ադ֊դին Բալբան — 1206)

Մատթեոս Ուռհայեցի (1160—1161 թ.) (1869)— էջ 541․ Ի սոյն թւականիս, յամսեանն հոկտ. ամիրայ— Միրան, որդի