Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ4.djvu/330

Այս էջը հաստատված է


    Մըտան ու թավ<ուտները>] < . . . >
    Սկսեցին հոշոտել ում որ կարողացան՝ կոպիտ ահագ, ու դաժան:
27 ա Ծեր, բազմափորձ մարդիկ կանչեց [Ալամ արքան] իր ատյան,
    բ Տխրեց արքան։ Ծեր, բազմափորձ մարդիկ կանչեց իր ատյան,
29 ա Ինչ տեսիլք է, որ գալիս է [ինձ նեղ օրով] <1 անընթ.> < . . .>
    բ Ինչ տեսիլք է, որ գալիս է ինձ ու անբախտ իմ երկրին,
    գ Ինչ տեսիլք է < . . . >

27—30 տողերի փոխարեն՝
Գույժը տարան թագավորին, այսպես, այսպես պատմեցին,
Սարսափ կալավ թագավորին, փետտեց մազերն [իր գահին],
Պատվեր տվավ ու բազմափորձ ծերեր կանչեց նա ատյան,
— Ո՞վ է, ասավ, ձեզնից տեսել կամ իմացել այսպես բան․

27—30 տողերի մի այլ տարբերակ.

Ալամ արքայի պալատը. աոջևը կանգնած են ծերերը—
— Ո՜վ, ասացեք, ծեր բազմափորձ մարդիկ եք դուք,
Ով <է> ձեզնից կյանքում տեսել կամ իմացել այսպես բան —
Ի՞նչ պատիժ է, որ գալիս է իմ աշխարքին, իմ գլխին,
Ի՞նչ ճար ու դեղ, ի՞նչ հնար կա այս ցավին։
31 Ու ծերերը խոնարհեցին գըլուխները ալեզարդ.
33-34 Հազար տեսակ ցավի տուն է այս աշխարհքը անցավոր,