Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ4.djvu/356

Այս էջը հաստատված է
506 ա Զըսպեց անզուսպ էն հզորին ձեռքով հաստատ ու < ․ ․ ․ >
բ Թռավ-հեծավ, քամի դառավ ու չքացավ < ․ ․ ․ > ձին
507— 509 Դեպի երկինք թռավ Քամի ձին՝ տա արևին ու վառի.
Դեպի գետինք ուզեց զարկի, գետինք՝ ջախջախի
— Բայց․․․ հաղթահարված ու հընազանդ հաղթողին,
510 ա Լեզու առավ, մարդու նման էսպես խոսեց հըզորին,
բ Լեզու առավ, մարդու նման էսպես դարձավ քաջ տըղին.
511 — Ի՞նչ ես ուզում, քաջ հողածին, թե՞ երկինքը քեզ հանեմ։
514 ա Շատ գնացին, քիչ գնացին— վերևն աստված միայն գիտի,
բ Շատ սլացավ, քիչ սլացավ— վերևն աստված միայն գիտի,
516 Անցավ ծովեր, խոլ անդունդներ, անապատներ, առապար,
517 ա Եկավ հասավ [մի այլ] սահման, այստեղ առավ նա դադար։
բ Եկավ հասավ [մի այլ] երկիր, այստեղ առավ նա դադար։
518 Դադար առավ, լեզու եղավ ու խոսեց < ․ ․ ․ >
522 ա Աննըման է նրա անունն և հենց ինքը աննըման,
բ Նրա անունն Աննման է և հենց ինքը աննըման,
523 ա Նրա անունն կախարդել է, նրա թովչանքն ու հըման․

530 տողից հետո՝

Խրատ չի տալիս ձին— ինքն է գնում։
531 Առաջ կերթաս— քո առաջը կըգա մի գետ ահագին,
533 Այդպես կախարդական այս աշխարհքի այն փերին