Այս էջը հաստատված է
ԴՐԱՄԱՏԻԿԱԿԱՆ ՀԱՏՎԱԾՆԵՐ
<1>
<ԱՌԱՋԻՆ ՏԵՍԻԼ>
Անթառամ այգին— ջրերի խոխոջ, թռչունների երգը, ծաղիկներ, պտղալի ծառեր:
ԱԼԱՄ ԱՐՔԱՆ (իր Անթառամ այգու դռանը— իր մեծերով ու ծառաներով)։
ԱՄԵՆՔԸ ՄԻԱՍԻՆ— Լսում ենք, տեր։
— Բոլոր ճամփաներն[1] էստեղ են բերում։ Ամեն անցավոր թող տեղ ունենա էս լայնարձակ [եդեմում]։ Ամեն կարոտ թող լիանա այս առատության մեջ, ամեն վաստակած թող հանգչի էս ստվերներում[2]։
[Արքայի գնալուց հետո գալիս են ոմանք— հարուստ վաճառական կամ ասպետ— ներս են թողնում.— էսպես է պատվեր տվել մեր տերը։ Ապա հայտնվում է աղքատը[3]։ Մերժում են ու վշտացնում։ Անիծում է]:
ԵՐԿՐՈՐԴ ՏԵՍԻԼ
Անթառամ այգին պատած է արդեն բարձր քարե պարսպով, երկաթ դռներով: Ծարավ ճամփորդը, հոգնած— ուզում է ներս մտնի։ Պահապանները չեն թողնում, ետ են հրում.— Չի՛ կարելի։
