Այս էջը հաստատված է
Գնաց էն աշխարհքը– հրեշտակն առաջն եկավ– ուզեց գայթակղեցնել[1] (հանեց իր թղթերը բարեգործ), հրեշտակը ժպտաց, և նա ուզում էր ձեռք գցել– բանը բացվեց– եկավ Սատանան։
Սատանան ուզում էր նրան նետել– հնոցը– ով եք դուք– ես հակառակ աստուծո– ախար ես նրա օրենքներն եմ ոտի տակ տվել, ես նրա դեմ եմ գնացել– Չար ոգին մտածեց– ճիշտ որ։
Աղվեսի, հրեշի և մարդի առակը– որ հրեշն ուզում է ուտի– ում մոտ գնում են ասում է պետք է կերած լինեիր վաղուց– աղվեսն ուզում է ազատել– և մինչդեռ սպանելու վրա է մարդուն դյուր է գալիս նրա մորթին– քարով զարկում է– աղվեսը թողնում է ու կանչում– ես բան չեմ ասում– միայն ինքդ մտածիր, թե էս ինչ բանի վրա եմ տա<ռապում>․․․
- ↑ [վե<ր>]
