Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ5.djvu/637

Այս էջը հաստատված է

№ 3. Черкасов, 52

[շները] շների տեսակները, կան որսի— կան, որ գիլի ետևից են գնում (գելխեղդ), վարազի, եղջերվի, սկյուռի, նապաստակի, աղվեսի, արջի և այլն։ Եվ մեկը մյուսից վախենում է — օր<ինակ>՝ գիլից վախենում է և այլն։ Մինչև անգամ նրանց մորթուց վախենում են։

Հյուսիսում լծում են:

Շանը անուն են տալիս միայն գույնով — Ճերմակ, Սևուկ, Մոխրիկ և այլն։

Շան կաշվից ձեռնոցներ։ Իսկ ցուրտ երկիրներում — քուրք (մուշտակ), ձեռնոց, ոտնաման։

№ 4. Дружбин. И все это правда.

Շ<ունը> մարդու հին ընկերն է։ Որսորդական շրջանում նրա հետ որս էր անում։ Ապա նրա հոտն էր պահում։

Ինչքան նրան լավ են պահում, հետը լավ վարվում, էնքան էլ լավանում ու խելոքանում ինքը։ 87.

Ամեն շուն էն իր տան ու տիրոջ բնավորությունն է առնում։ Գյուղացու շունը — կոպիտ, անկարգ (անշնորհք), բայց հավատարիմ (честный) գեղջուկի նման է, չոբնաշունը (գամփռը) մտացի, խելացի, ժիր, որսորդի շունը — որսկան, սրտով իր գործին գնացող։ Աղի, բան չշինող, ծույլ պարոնի շունը դառնում է ծույլ [հաճոյա<պաշտ>, приютливый], քմապաշտ և իսկապես ավելի կոպիտ, քան անկիրթ ու կոշտ գյուղացու շունը։ Պառ<ավ> ամուրի մարդու շունը, որի տունը մարդ չի մտնում, դառնում է տխուր ու մռայլ։ 48.

Դիտողը նկատած կլինի, որ շունն ունի և իր պատկերը — առանձնահատուկ արտահայտությունն ու տրամադրությունը — և երկու շուն նման չեն իրար, ինչպես և երկու մարդը։ 49.

շների տեսակների տարբերությունը 49
շան հիշողությունը — 50 և այլն
շան հասկացողությունից — 50 և այլն 61 և <…>
տեսակների հասկացողությունը — Սան Բերնար —
շան վատ սովորությունները — 60, ոչխար են ուտում և այլն
գողություն (ոչխար, հավ, ձու, խաղող)

№ 5. Эспанас — Журавский — Сто рассказ<ов>

блогород<ство> соб<аки> 5
соб<ачье> восп<итание> 10
умная с<обака> 19
больш<ая> бур<ая> соб<ака> 38
умн<ая> овч<арка> 45
битва соб<аки> с см<ертью> 47