Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ5.djvu/664

Այս էջը հաստատված է

Չախչախ թագավորը աղվեսի ոտներն է ընկնում, խնդրում, աղաչում, պաղատում, որ կնկա մոտ բան չասի։

— Լա՛վ,– ասում է աղվեսը[1],— դու, որ իմ կյանքը խնայեցիր, ինձ չսպանեցիր, դրա համար քեզ էսքան լավություն արի[2]։ Ախպեր, քու սիրտն ու միտքն արդեն իմացա, սրանից ետը քու կարգով[3] պահելն ու փառքով թաղելն էլ չեմ ուզում։ Մնաս բարով[4]։

ԲՆԱԳՐԱՅԻՆ ՏԱՐԲԵՐՈԻԹՅՈԻՆՆԵՐ

Լ II, 1907, 1908, 1909

էջ 170, տ 2 Չախչախ թագավորը / Չախչախ թագավոր էջ 171, տ 2 նրա / իր

տ 5 ետ բերում, տալիս / բերում, ետ տալի (նույնը՝ Լ II, 1920, 1921)

էջ 174, տ 11 էդ / իր (նույնը՝ Լ II, 1920, 1921) էջ 175, տ 6—11-րդ տողերի փոխարեն Լ-ներում հեքիաթն ավարտվում է հետևյալ քառյակով.

Հե՛յ շան երեխեք, քե՛ֆ արեք դուք էլ,
էսպես հարսանիք ե՛րբ կըլնի մեկ էլ,
Որ ջաղացպանը դառնա թագավոր,
Ջաղացը՝ պալատ, աղվեսը՝ քավոր։


Լ II, 1907, հեղ. ուղղ.

էջ 170, տ 4 Մի պատռված քուրք հագին ~ պանիր (ջնջված է)՝
տ 7 Մի օր ~ չկա / էս ջրաղացպանը մի օր գնում է՝ ջրաղացի ջուրը :::::թողնի, գալիս է տեսնում՝ մի կտոր չոր պանիր ուներ, չկա
տ 9 բաղաջը չկա / մի կտոր մոխրոտ բաղաջ ուներ, չկա
տ 14 Դու ես կերել ~ սպանի / կաց, հիմի ես քեզ ցույց կտամ
տ 15 Ասում է ~ սպանի / Ասում է ու լինգը վերցնում
տ 27 — Չախչախ թագավորն / — էդ
էջ 171, տ 2 Չախչախ / սա
4—9-րդ տողերի դիմաց մատիտով նշել է. «Бухт<ан>
Бухт<анович>
ջաղացպանից է առնում. Ինչ ունես.— Մի շահի— էն է տանում:
տ 9 վեր ընկնում / թագ<ավորը> ետ է կանչում, ոսկին տալիս և այլն

  1. [ասավ]
  2. [Հիմի էլ մնաս բարով, էլ ետ գնում եմ [իմ] անտառը]
  3. [փառքով]
  4. [դու՝ քու պալատը, ես՝ իմ անտառը]