ԾԻՏԸ
(էջ 176 )
Լ I, 1907, 1909, 1920, 1922
Էջ 176, 5 տ թոնիր վառի, որ / ուզում Է թոնիր վառի
տ 5 Ասում Է / Գնում Է, ասում
ԱՀ բնագրի վերջին պարբերությունը Լ-ի բոլոր հրատարակություններում բացակայում է։
Լ I, 1908
էջ 176, տ 18 Ա՛յ լոշը, ա՛ռ \ Ա՛յ, ռոշը ա՛ռ (նույնը՝ Լ I,1909, 1920, 1922)
ՈԻԼԻԿԸ
(Էջ 178)
Լ I, 1907, 1908, 1909, 1920, 1922
Էջ 178, տ 6 և իրիկունը ~ գալիս / ու իրիկունը կուրծը լիքը տուն Է գալի
տ 7 կանչում / Էսպես կանչում
Էջ 179, տ 32 քեզ կսպանի / կգա, քեզ կսպանի
ՃԱՄՓՈՐԴՆԵՐԸ
(Էջ 182)
ԱՔԼԱՐՆ ՈԻ ԱՂՎԵՍԸ
Մի շուն ու մի աքլար խոսք ու մին են անում, փախչում[1] իրենց տիրոջից։ Գնում են ուրիշ երկիրներ տեսնելու։ Գնում են, գնում, իրիկունը հասնում են մի ավերակի։
— Արի՛, Էստեղ գիշերը մնանք, աքլար[2] ախպեր,– ասում Է շունը։
Աքլարը համաձայնում Է։
Շունը մի քանդված պատի տակ պառկում Է քնում, իսկ աքլարը բարձրանում Է մոտիկ ծառին։
Լուսադեմին աքլարը կանչում Է.
— Ծուղրուղո՛ւ։
Մի աղվես լսում Է, վազում Է գալիս[3]
