տ 7 Էսպես էլ մեծը վեր է կենում գնում մի հարուստի մոտ
ծառա մտնում: / Փոքրը մնում է տանը, մեծը վեր է կենում
գնում մի հարուստ մարդու մոտ ծառա մտնում։
տ 9 կկվի / գարնան կկվի
տ 10 Էս հարուստը մի չլսված պայման է դնում / Բայց հարուստը
մի պայման է դնում:
տ 11 ժամանակը բառից հետո — մեզանից որը բարկանա, նա
տուժի
տ 13 — Ես որ հազար մանեթ չունեմ, ո՞րտեղից տամ / — Բայց ես
հազար մանեթ չունեմ
տ 17 Տղեն / Աղքատ տղեն
տ 17 տարօրինակ / տարօրինակ ու կասկածելի
տ 18 թե ինչ պետք է պատահի / թե բան չկա, ինչ պետք է պատահի
տ 19 անեն / ասեն կամ անեն
տ 22 Ասում է լավ. համաձայնում է / Համաձայնվում է
տ 24 ղրկում է արտը / ու ղրկում է իր արտը
Էջ 198, տ 2 եկա / եկա տուն,— պատասխանում է ծառան
տ 13 արտում վեր է ընկնում / ընկնում է արտում
տ 25 դառն ու դատարկ / ու ձեռը դատարկ
էջ 199, տ 1 ծառայի, թե / իրեն ծառայի, իսկ թե
տ 5 կամ քսան / քսան
տ 17 — Հա՛, որ էդ ես ասում, ոչինչ, կգնանք, ինչ ես վռազում։—
Հսկ-ում չկա։
Էջ 200, տ 3 գոռգոռալ / գոռգռալ
տ 12 ոչխար մորթի / մեր ոչխարից մինը մորթի
տ 13 — Ո՞րը: / — Ո՞րը,— հարցնում է ծառան։
տ 15 լուր են բերում / մարդիկ վազելով լուր են բերում
տ 20 ա՛յ անաստված / ա՛յ տնաքանդ
տ 22 ես էլ եկա, բոլորը պատահեցին, բոլորը մորթոտեցի \ մորթոտեցի (նույնը՝ Հսկ, հեղ. ուղղ.)
տ 27 — Լա՛վ, որ բարկանում չես, է՛լ կծառայեմ։ / Փոքր ախպերն
էսպես մի քանի ամիս, մինչև ձմեռը ծառայելով էս հարուստին՝
իրավ որ տնաքանդ է անում, հասցնում հուսահատության դուռը։
տ 32 Միտք է անում, միտք, մի հնար է մտածում։ / Միտք է
անում, վերջապես մի հնար է մտածում (նույնը՝ Հսկ, հեղ. ուղղ.)
էջ 201, տ 2 կինը / հարուստի կինը
տ 3 ասում է / դիմում է
տ 10 առաջը. / հրացանի առաջը, սկսում են կռվել ու անիծել
նրան ծառա բռնելու օրը:
տ 11 — Վա՜յ, չզարկես, աստծու սիրուն․․․ սև լինի քու պատահելու
Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ5.djvu/676
Այս էջը հաստատված է
