ԲՆԱԳՐԱՅԻՆ ՏԱՐԲԵՐՈԻԹՅՈԻՆՆԵՐ
Հսկ, 1910, Հսկ, հեղ. ուղղ.
էջ 216, տ 17 Ես Էլ / Թե՝ ես Էլ
Լ III, 1920, հեղ. ուղղ.
Տարբերություններ չկան
Լ III, 1920,
Է5 216, տ 4 թվանքով / հրացանով
տ 7 դուզ / շիտակ
տ 12 սիպտակ / սպիտակ
տ 22 որ կրակեց / կրակեց
Էշ 217, տ 4 Հերս Էլ /Հերս
տ 25 աչքերս / աչքներս
Մի մարդ ուներ[2] մի սիրուն աղջիկ, անունը՝ Ծաղիկ։ Անթառամ։ Մի անգամ[3] օտարություն գնալիս աղջկանը հարցնում Է, թե՝ ի՞նչ կուզես, որ բերեմ քեզ համար։
– Եդեմա վարդը,– պատասխանում Է աղջիկը։
Հայրը գնում Է, շատ երկիրներ Է ման գալի[4], շատ հարցուփորձ Է անում, ոչ մի տեղ չի կարողանում գտնի Եդեմա վարդը[5]։
Ճանապարհին մի ծերունի պատմում Է, թե Եդեմա վարդը[6] գտնվում Է էսինչ տեղը[7]։ Բայց, ասում Է, Սիպտակ դևը հսկում Է նրան, և Էն վարդի[8] բերելը կապված Է մեծ վտանգների հետ» Ինչ Էլ որ պատահի, պետք Է գնամ գտնեմ, մտածում Է հայրը, միայն թե ուրախացնեմ իմ աղջկանը[9]։
- ↑ [Վերջին] Եդեմա ծաղիկը։ Ինքնագրում հեքիաթն սկսվում է հետևյալ նախադասությամբ, որը հետագա մշակման ընթացքում ջնջվել է. Հին, շատ հին ժամանակները հայոց Արմավիր քաղաքում ապրում Էր մի հարուստ մարդ։
- ↑ Էս մարդը ունենում Է
- ↑ Մի անգամ [հայրը]։
- ↑ ման գալի, [վերադարձին]։
- ↑ [այժմ] գտնվում Է [Սիպտակ դևի իշխանության մեջ], Էսինչ տեղը։
- ↑ [ծաղկի]։
- ↑ [տանեմ էն ծաղիկը]։
- ↑ կարողանա իր սիրելի- աղջկան ուրախացնի։
- ↑ տողերի փոխարեն՝ Գնում է ծերի ցույց տված ճամփով, գտնում է Սիպտակ դևի պարտեզը ու մտնում մեջը։ [մեջն է մտնում, Եդեմա ծաղիկը]․․․ Դու մի ասիլ՝ հենց էդ ժամանակ Սիպտակ դևը քնած է։ Ծաղիկը պոկվում է ու փախչում։ Հենց պո<կում է>․․․
